Mei was geen goede maand en zeker geen goede fietsmaand. Door schoolvakanties, afspraken op het werk en een virusje weinig naar het werk kunnen fietsen. Hierdoor deze maand maar 525 kilometer met de Quest gefietst. Tot overmaat van ramp bleek ik gisteren ook nog eens één van de slachtoffers van de kaasschaaf geworden te zijn: ontslagen! Heel vreemd om mee te maken.
Voordeel is wel dat ik me nu, zonder me zorgen te hoeven maken over schaarse vakantiedagen, op heb kunnen geven voor drie dagen WK Ligfietsen. Ik wil meedoen met de Quest, de BEL rug-aan-rug tandem en wellicht ook met een geleende Raptobike.
Ik hoop natuurlijk ook snel weer een andere baan te vinden, bijvoorkeur op Quest-afstand (tussen de 20 en de 60 fietskilometers).
Kilometerstand 4051 km.
vrijdag 29 mei 2009
zaterdag 23 mei 2009
De boom
Vrijdag was ik eindelijk weer in de gelegenheid om naar het werk te fietsen. Bij het vertrek 's ochtends zag ik er wel wat tegenop maar bij Nieuwegein wist ik al weer hoe fijn fietsen naar je werk is. Vooral langs het kanaal vanaf Breukelen is het genieten. Op het bijna perfecte lange en rechte fietspad schoot ik zonder echt moeite te doen met zo'n 45 km/h vooruit. Bijna als in een trance.
Op de Indijkweg maakt het slechte asfalt het fietsen minder fijn. Ontspannen van de fijne rit langs het kanaal gaf ik me dit keer over aan de situatie en probeerde niet zoals anders toch 40+ te gaan rijden. Toen ineens zag ik de boom. Ik keek naar de boom langs de weg en zag toen de boom en hoe perfect alles was. De omgeving weids, de lucht blauw, de aarde groen, de zon stralend. Bloemen tussen het lange gras in de berm. De fietser in zijn knalgele fiets reed, alsof het geënsceneerd was voor een prentbriefkaart, één met dit alles aan de boom voorbij.
Ik besloot over de boom te schrijven maar kon me niet voorstellen hóe ik het zou kunnen beschrijven.
De volgende ochtend kwam ik, surfend zonder enig duidelijk doel, op de site van voormalig wielrenner Thijs Zonneveld. Ik las Cocktails en Chocoladesaus. Vermakelijk. Wat levert de fiets toch veel inspiratie op, dacht ik. Ik moest toen denken aan de amusante column "Vogelweg" van Ymte Sybrandy in Ligfiets& en besloot die op te zoeken om te herlezen.
"Vogelweg" is een juweeltje, maar al bladerend door Ligfiets& valt me op dat ook Ymte, hoewel hij niet van enige zelfrelativering gespeend is, soms ook ten prooi valt aan de klagerij die je bij bloggende ligfietsers vaak tegenkomt. Bij bloggende ligfietsers wordt veel geklaagd. Dat die andere weggebruikers zo stom zijn dat ze weigeren te snappen dat wij ligfietsers superieur zijn. Dat andere weggebruikers überhaupt niets snappen van verkeer en verkeersregels.
Vermoeiende lectuur.
Enigzins teleurgesteld herlees ik uiteindelijk "Vogelweg" (Ligfiets& 2008-6, p4). Het blijft een mooi fietsverhaal. Wat zonde dat we onze creativiteit niet altijd positief inzetten. Ik besluit zelf in ieder geval niet meer te schijven over de fouten of onwetendheid van andere weggebruikers.
's Avonds op de bank beschrijf ik mijn ontmoeting met de boom.
(3839 kilometer op de teller)
Op de Indijkweg maakt het slechte asfalt het fietsen minder fijn. Ontspannen van de fijne rit langs het kanaal gaf ik me dit keer over aan de situatie en probeerde niet zoals anders toch 40+ te gaan rijden. Toen ineens zag ik de boom. Ik keek naar de boom langs de weg en zag toen de boom en hoe perfect alles was. De omgeving weids, de lucht blauw, de aarde groen, de zon stralend. Bloemen tussen het lange gras in de berm. De fietser in zijn knalgele fiets reed, alsof het geënsceneerd was voor een prentbriefkaart, één met dit alles aan de boom voorbij.
Ik besloot over de boom te schrijven maar kon me niet voorstellen hóe ik het zou kunnen beschrijven.
De volgende ochtend kwam ik, surfend zonder enig duidelijk doel, op de site van voormalig wielrenner Thijs Zonneveld. Ik las Cocktails en Chocoladesaus. Vermakelijk. Wat levert de fiets toch veel inspiratie op, dacht ik. Ik moest toen denken aan de amusante column "Vogelweg" van Ymte Sybrandy in Ligfiets& en besloot die op te zoeken om te herlezen.
"Vogelweg" is een juweeltje, maar al bladerend door Ligfiets& valt me op dat ook Ymte, hoewel hij niet van enige zelfrelativering gespeend is, soms ook ten prooi valt aan de klagerij die je bij bloggende ligfietsers vaak tegenkomt. Bij bloggende ligfietsers wordt veel geklaagd. Dat die andere weggebruikers zo stom zijn dat ze weigeren te snappen dat wij ligfietsers superieur zijn. Dat andere weggebruikers überhaupt niets snappen van verkeer en verkeersregels.
Vermoeiende lectuur.
Enigzins teleurgesteld herlees ik uiteindelijk "Vogelweg" (Ligfiets& 2008-6, p4). Het blijft een mooi fietsverhaal. Wat zonde dat we onze creativiteit niet altijd positief inzetten. Ik besluit zelf in ieder geval niet meer te schijven over de fouten of onwetendheid van andere weggebruikers.
's Avonds op de bank beschrijf ik mijn ontmoeting met de boom.
(3839 kilometer op de teller)
Abonneren op:
Posts (Atom)