vrijdag 2 april 2010

Fietsers afstappen: langeafstands-blues

Nu ik in Den Haag werkt is het minder vanzelfsprekend om af en toe naar het werk te fietsen. Voorheen lukte het me om de forensrit Houten-Amsterdam (53 km) zo ééns per week te doen. Houten-Den Haag is niet alleen beduidend verder (73 km), het is ook niet eenvoudig een route te vinden die net zo fijn fietst als Houten-Amsterdam.

Houten-Amsterdam ging voor een aanzienlijk deel over een vrijliggend fietspad, met weinig kruisend verkeer, een minimaal aantal stoplichten en doorgaans behoorlijk goed asfalt.

Naast de afstand spelen er bij de route Houten-Den Haag diverse belemmeringen
  1. De directere routes komen door verschillende plaatsen en plaatsjes, zoals Nieuwegein, Waddinxveen, Montfoort, Gouda. Dit brengt onvermijdelijk flinke vertragingen met zich mee door stoplichten, stukken met kasseien, verkeersdrempels, weggebruikers met voorrang, traag verkeer etc.
  2. Het is volslagen onduidelijk wat er gefietst kan worden op de meest voor de hand liggende route langs de A12. Vroeger was het mogelijk om vanaf Gouda tot aan Voorburg langs de noordzijde van de A12 te fietsen. Door alle werkzaamheden aan de A12 zijn diverse fietspaden verdwenen of niet meer befietsbaar. Welke? Joost mag het weten...
Gisteren maakte ik een verkenningstocht om te zien hoe ik het beste het obstakel dat de naam "Gouda" draagt zou kunnen nemen en hoe ik daarna langs de A12 zou kunnen rijden. Dankzij GPS-bestanden van een mede Quester kwam ik Gouda aan de zuidzijde toch net wat prettiger voorbij dan bij een eerdere rit aan de noordzijde (op basis van de toch erg fijne routeplanner van de Fietsersbond). Toen dus op zoek naar het fietspad langs de A12.

Bij de N453 hoopte ik langs de A12 te kunnen gaan rijden. De Openstreetmap-kaart op mijn GPS suggereerde dat het daar al zou moeten kunnen maar ik vond mezelf in een doolhof van weg, wegen, weggetjes, fiets- en weetikveelwatpaden. Ik kon de toerit niet vinden. Na (in een hagelbui) wat verder naar het noorden doorgereden te zijn kon ik via een omweg (Noordelijke Dwarsweg) alsnog bij het fietspad terecht komen. Goed asfalt! Niet duidelijk was of dit pad al officieel in gebruik was. Wat verderop stond een bord dat fietsers naar de zuidzijde van de A12 dirigeerde. Ik besloot dat niet te volgen omdat ik wist dat het vroeger wel mogelijk was door te rijden. Een berg zand deed me al snel mijn koppigheid inzien. Toch maar de borden naar de zuidzijde gevolgd. Via de blijkbaar nodige omweg kon ik via een mooie gloednieuwe fietstunnel bij de Nieuwe Hoefweg weer aan de noordzijde van de A12 komen. Onduidelijk is of het verdwenen stuk fietspad aan noorzijde A12 (tussen Nieuwe Hoefweg en de N219) nog een keer terugkomt.



Op de terugweg ontdekte ik ook hoe ik het fietspad vanaf de N453 had moeten volgen; via een soort voetpad die vlak kort voor de rotonde met een haakse bocht de drukke autoweg oversteekt. Geen enkele wegaanduiding (althans, niet dat het mij opgevallen is) die de argeloze fietsers er op wijst.

Wordt het geen tijd voor een van AnaarBeter-website voor fietsers? Fietsersafstappen.nl zou vrees ik een toepasselijke naam zijn...

René

En weer terug naar Kojak...

Met overall kilometerstand 5878 stond de Moirée linksvoor leeg. Twee kleine gaatjes in de binnenband, maar ik kon de oorzaak in de Moirée ook na intensieve inspectie niet vinden. Heb daarom de Kojaks weer teruggelegd. De reden om de Moirées er op te leggen was juist dat ik dacht dat ze wellicht nog minder snel lek zouden gaan. Ze zijn immers zo zwaar en dik... Dat niet snel lek gaan viel nu tegen.

Meen ook te voelen dat de Kojaks sneller rijden, maar misschien is dat vooral m'n na de winterstop weer wat terugkerende conditie. De Kojaks zijn in ieder geval veel mooier. Of is dat een onzinnig argument in een Quest?

Actuele kilometerstand 5993 km.

maandag 8 februari 2010

Van Kojak naar Perfect Moirée

Afgelopen zaterdag heb ik na ongeveer 2750 kilometers de Schwalbe Kojaks aan voorzijde vervangen door Vredestein Perfect Moirées waar ik eerder al zo'n ongeveer 1500 kilometer mee had gereden. De Kojaks waren maar één maal lek gegaan maar ze zaten ze wel flink vol met gaten, steentjes en stukjes glas. Het loopvlak is verder nog nauwelijks afgesleten. Aan de wang vertoont één van de banden wel enige slijtage door aanlopen in de bocht. Ik denk dat ik de Kojaks nog wat meer kilometers gun als het weer wat mooier is. Voor deze winterse omstandigheden zijn de Perfect Moirées denk ik beter geschikt omdat ze enig profiel hebben en naar mijn vermoeden minder snel lek gaan door steentjes (alleen al omdat ze wat dikker zijn dan de gladde Schwalbes).

Overigens had de achterband, ook een Kojak, na ongeveer 5620 kilometers het eerste lek te pakken. Zowel het lek in de Kojak voor als in de Kojak achter deden zich voor bij de oliebollentocht afgelopen december.

Door een combinatie van factoren heb ik in januari niet in de Quest gefietst. Zaterdag was mijn eerst ritje na de oliebollentocht. Mijn conditie was flink achteruit gegaan. Na ruim 40 kilometer fietsen met een snelheid die doorgaans hoog in de 30 km/h lag was ik aan het einde van de dag behoorlijk op.

Ik hoop dat het me toch gaat lukken om dit jaar af en toe van Houten naar Den Haag te forenzen met de Quest. Misschien is de directe weg vanaf Gouda langs de A12 weer befietsbaar?

Huidige kilometerstand: 5696 km.